 Wizytacja kanoniczna - 8/9.11.2008Data 2008/11/09 18:30:00 | Temat: Wizytacja kanoniczna | |
| W dniach 8 i 9 listopada 2008 nasza parafia przeżywała wizytację kanoniczną, której dokonał Ks. Bp Janusz Zimniak, biskup pomocniczy diecezji bielsko-żywieckiej.
Jedną z ważnych form pełnienia pasterskiej posługi biskupa jest kanoniczna wizytacja parafii. Nie są to zwykłe odwiedziny, lecz spotkanie pasterza Kościoła z parafialną wspólnotą, w której Kościół żyje i wzrasta. Biskup umacnia wiernych w wierze i miłości, głosząc słowo Boże, sprawując sakramenty i spotykając się z całą wspólnotą jak też z posługującymi w niej grupami. Swoją posługę Ks. Biskup rozpoczął w sobotę, 8 listopada, od. godz. 9.00. Pierwsze spotkania były najpierw z ludźmi chorymi i starszymi wiekiem. Najpierw w domu chorej p. Emilii Duława ... 
 
 
 
 
 O godz. 16.00 w drzwiach kościoła nastąpiło uroczyste powitanie Ks. Biskupa przez Ks. Proboszcza w otoczeniu kapłanów z dekanatu. Następnie procesyjnie wszyscy weszli do świątyni przy śpiewie, który wykonał chór parafialny razem ze zgromadzonymi: "Przychodzi kapłan wybrany". Do końca śpiewu Ks. Biskup modlił się przed Najświętszym Sakramentem, po czym Ks. Proboszcz wraz z wszystkimi obecnymi modlił się za Ks. Biskupa. Po śpiewie hymnu parafialnego "Przed Tobą Pawle stajemy" Ks. Biskup odmówił modlitwę (kolekta mszalna ze święta Nawrócenia św. Pawła). 
 
 Sobór Watykański II uczy, że "biskupi wraz z pomocnikami swymi, kapłanami i diakonami, objęli posługiwanie duchowne we wspólnocie, stając w zastępstwie Boga na czele trzody, której są pasterzami, jako nauczyciele, jako kapłani świętego kultu, jako sprawujący rządy duchowe [...]. Biskupi z ustanowienia Bożego stali się następcami Apostołów, jako pasterze Kościoła, kto tedy ich słucha, słucha Chrystusa, a kto nimi gardzi, Chrystusem gardzi i Tym, który posłał Chrystusa (por. Łk 10, 16). Zatem w osobach biskupów, których pomocnikami są kapłani, obecny jest wśród wiernych Pan Jezus Chrystus, Kapłan Najwyższy". Czcigodny Księże Biskupie! Witamy Cię w naszej wspólnocie, w tej cząstce Kościoła lokalnego. Twoja obecność wśród nas w ramach wizytacji kanonicznej, to nie zwykłe odwiedziny, ale to wizyta Pasterza uosabiającego Najwyższego Kapłana, Jezusa Chrystusa, który przychodzi, aby umocnić wiernych w wierze i miłości. To dla nas niezwykle ważne, bo chociaż istniejemy jako parafia tymczasowa od 14 czerwca 1990 a jako parafia stała od 25 stycznia 1999, a więc już prawie 20 lat, to wciąż potrzebujemy umocnienia w procesie dojrzewania do wspólnoty doskonałej. Już sam fakt naszego istnienia jest powodem do wdzięczności Bogu i ludziom, a cóż powiedzieć o posiadaniu budynku kościoła i pomieszczeń towarzyszących. Nie można w tym miejscu pominąć roli pierwszego proboszcza tej parafii, ks. Prałata Stanisława Wawrzyńczyka. Powodem do wdzięczności jest fakt, że wśród mieszkańców tej parafii są tacy, którzy świadomie przeżywają swoją przynależność do Kościoła. To oni zaangażowali się w dzieło budowy budynku kościoła tak przez swoją pracę jak i przez ofiary materialne, i wciąż mają swój udział w dźwiganiu kosztów utrzymania i wyposażania naszego kościoła. To oni traktują ten kościół jako swój dom, do którego przychodzą, aby nabrać sił do dalszej wędrówki przez życie, by słuchać tutaj Słowa Bożego i spotykać Chrystusa w sakramentach. To oni przychodzą i dbają o czystość tego domu i wystrój kwiatowy. To oni tworzą nieliczne małe grupy, które nie tylko same chcą wzrastać, ale pomagają też wzrastać innym. To oni są uzasadnieniem istnienia tej Parafii i realizowanej tutaj posługi duszpasterskiej. To również dzięki Nim ten kościół i pozostałe pomieszczenia służą także innym dając możliwość spotkań, modlitwy i celebrowania liturgii Ruchowi Światło-Życie, Szkole Nowej Ewangelizacji, a w tym roku jeszcze dodatkowo przybywającym z pielgrzymką do kościoła jubileuszowego z okazji Roku Św. Pawła. Ale niestety wielu mieszkańców tej parafii traktuje ten kościół jako swoisty "punkt usługowy" z którego korzystają tylko od czasu do czasu. To oni, jeśli w ogóle idą do kościoła, to nie ma dla nich znaczenia do którego. To dla nich nie ma większego znaczenia, w którym kościele ich dziecko zostanie ochrzczone, przystąpi do I Komunii św. czy do bierzmowania albo gdzie ich najbliżsi zostaną pożegnani na drogę do wieczności. To oni traktują ten obiekt tylko użytkowo i nie biorą udziału np. w jego sprzątaniu, jeśli, to w minimalnym stopniu angażują się w sprawy materialne a duszpasterzy traktują jak urzędników, którzy mają być na każde zawołanie i spełniać wszystkie żądania. Do takiego stanu rzeczy przyczynia się niewątpliwie fakt, że na terenie naszej parafii nie istnieje żadna szkoła (nie licząc Bielskiej Szkoły Menedżerów, w której uczy się zaledwie jedna osoba z naszej parafii!). Jeśli do tego rodzice nie zadbają o to, by dziecko prowadzić do kościoła parafialnego, to dzieci od najmłodszych lat nie mają poczucia przynależności do konkretnej parafii. Te problemy na pewno nie są wyjątkowe dla naszej Parafii, bo dotykają one także inne parafie, zwłaszcza miejskie. Ale świadomość tego wcale nas nie uspokaja, wręcz przeciwnie, jest dla nas, duszpasterzy i innych osób zaangażowanych, wciąż wyzwaniem, by podejmować wysiłki i inicjatywy, by zmieniać ten stan rzeczy. Ufamy, że obecność i posługa Księdza Biskupa przyczyni się również do umocnienia nas wszystkich na drodze budowania żywego Kościoła. Przypominam, że za udział w czynności świętej, której przewodniczy biskup w czasie pasterskiej wizyty, można zyskać odpust zupełny (EI 32). Dla jego zyskania trzeba spełnić zwykłe warunki (spowiedź i Komunia Święta, modlitwa w intencjach Ojca Świętego i wolność od przywiązania do grzechu). Wreszcie w odpowiedzi na te wszystkie słowa przemówił Ks. Biskup. 
 
 
 W niedzielę, 9 listopada, Ks. Biskup na mszach św. przedpołudniowych głosił Słowo Boże oraz o godz. 9.30 celebrował mszę św. w intencji wszystkich Parafian. Nawiązując do święta Rocznicy Poświęcenia Bazyliki Laterańskiej Ks. Biskup przypomniał, że ciało każdego człowieka jest świątynią Bożą a poszczególni ludzie razem tworzą Lud Boży, Żywy Kościół. W kolejnym kazaniu Ks. Biskup podkreślił jak wielkim darem dla nas jest osoba Ojca Świętego, który jest gwarantem jedności Kościoła. Wreszcie w trzecim kazaniu zwrócił naszą uwagę na szacunek dla budowli kościoła, dlatego trzeba od najmłodszych lat uczyć dzieci właściwego zachowania w kościele a ponadto wyrazem tego szacunku jest dbałość o wygląd kościoła, w tym jego czystość. 
 
 
 Ten artykuł pochodzi ze strony: http://www.pawelbielsko.pl |